Kolorowa łąka

Senthia'Bonellii

Podbiegła wystarczająco blisko i skoczyła *W zwolnionym tempie* z gracją i wdziękiem araba..
Skoczyła na cztery kopyta..I galopowała dalej pośród kwiatów..

Mathilde

Puściła go i odchyliła się - już nic nie będę mówić - mruknęła , położyła głowę na zadzie klaczy i zamknęła oczy, tak było jej wygodniej.

Senthia'Bonellii

Zarżała z wrażeniem, ze chichotała..Stanęła odwróciła się w stronę Danny'ego. I po chwili niespodziewanie zaczęła galopować..

Lavellene

Wszedl na polanke. Podniosl wyzej pysk i postawil uszy. Wydal z siebie dziwny pomruk wypuszczajac go przez nozdrza.

Senthia'Bonellii

Zatrzymała się gwałtownie i zastrzygła uszami w stronę ogiera.. Chcąc się popisać przykłusowała
z ludźmi do niego..

Mathilde

Zauważyła swego konia - Lavelle - mruknęła i stanęła na Senthi - no to ja idę na swego konika - uśmiechnęła sie i zeskoczyła z Senthi. Podeszła do Lavelle - mały, mogę wsiąść - spytała i pogładziła po jego szyi.

Lavellene

Odwrocil pysk w jej strone i znowu wydal pomruk stawiajac ku niej siwe uszy. Spojrzal na nia zaciekawiony.

Senthia'Bonellii

Spojrzała się z pod swojej czarnej grzywki na ogiera..-Witaj.. Mruknęła do niego mile.. -Jestem Senthia, a Ty? Spytała przy czym póściła mu oczko..

Lavellene

Polozyl lekko uszy po sobie. Byl malo ufny do innych koni. Zawsze tylko z nimi rywalizowal.
- Lavellene Don Escavado - prychnal cicho.

Mathilde

Spojrzała na niego - chyba mogę - mruknęła i oparła się o niego. Delikatnie złapała za grzywę i podskoczyła. Po chwili była już na nim - no pokaż co potrafisz - uśmiechnęła się.

Lavellene

Pokiwal kilka razy lbem w gore i dol z zadowolenia. Wybil sie z tylnych kopyt mocno i zaczal galopowac po lace. Begl rowno niesamowicie szybko, co mial we krwi - byl koniem wyscigowym. Po chwili dalo sie wyczuc ze przeszedl do cwalu. Przyspieszyl. Widac bylo ze sprawia mu to przyjemnosc.

Danny Saucedo

Może mały wyścig? co Ty na to Senthia?? - Spytał się klaczy pochylając tak aby spojrzec jej w oczy... - Chociaż w sumie już się nabiegałaś dzisiaj... Wystarczy Ci chyba... dał łydke klaczy aby ją rozstępowac porządnie, żeby nie dostała ochwatu...

Mathilde

Spojrzała na Danny'ego i na ogiera - super - krzyknęła i puściła grzywę. Jej włosy falowały na wietrze ja i ubrania, zamknęła oczy i wczuwała się w rytm ogiera. Była w siódmym niebie.

Lavellene

Ogier biegl jeszcze przez dlugi czas, kiedy nagle gwaltownie zahamowal wbijajac przednie kopyta w ziemie, po czym zaczal stawac wysoko deba i glosno oraz panicznie rzec. Przed nimi byla zmija.

Mathilde

otworzyła oczy i spojrzała co się dzieje, - Lavelle - krzyknęła i złapała go za grzywę, pociągnęła w tył, by się odsunął od żmij - chodź nie bój się - głaskała go po szyi i powoli kierowała go w stronę Danny'ego.