Park

Solo

Po jakimś czasie spojrzał na nią

Mathilde

Poczuła na sobie wzrok, spojrzała na Solo i uśmiechnęła się, po czym przeniosła wzrok znów przed siebie. Zamknęła oczy i wsłuchiwała się w śpiew ptaków.

Solo

Przyglądał się jej przez chwilę, po czym sam zamknął oczy

Crystal

Przechadzała się po alejkach. Ot, tak z braku zajęcia. Lubiła takie miejsca, śpiew ptaków, dzieci piszczące na placu zabaw, liście unoszące się przed jej oczami... Parki miały ten klimat. Crystal mogłaby spędzić tu cały dzień. Ale nie pozwalało jej na to poczucie obowiązku. A to musiała posprzątać w domu, a to iść na zakupy, a to odwiedzić znajomych, a to... Chyba rozumiecie o co chodzi? Tak, więc dziewczyna rzadko kiedy miała czas na samotne wędrówki po parkowych alejkach...

Mathilde

Spojrzała na niego i przyglądała mu się, przeniosła wzrok na drzewa i na ptaki. Uśmiechnęła się. Po chwili zauważyła znajomą, kiwnęła jej głową i dalej siedziała.

Solo

Po jakimś czasie otworzył oczy, wyrywając się z myśli. Rozejrzał się lekko

Crystal

Z uśmiechem na ustach kiwnęła głową dziewczynie.
"Jaki ten świat jest mały..."- przemknęło jej przez myśl.
Kątem oka spojrzała na nieznanego jej chłopaka. Była jakiś taki inny. Taki wyróżniający się z tłumu, oryginalny... Ale może to tylko głupie pozory? Kto wie...

Mathilde

Zerknęła na Solo - na mnie już czas - uśmiechnęła się i musnęła go w policzek - do zobaczenia - krzyknęła i wybiegła.

Solo

Spojrzał za nią.
- Do zobaczenia - odparł, choć już go nie słyszała. Wstał i znów się rozejrzał.

Crystal

Przez chwilę patrzyła za oddalającą się dziewczyną, po czym odwróciła wzrok ku chłopakowi stojącemu w pobliżu. Zastanawiała się czy do niego nie zagadać. Miała już nawet do niego podejść, ale... coś ją powstrzymało. A mianowicie widok wiewiórki wspinającej się na pobliskie drzewo. ;d

Solo

Zerknął na zegarek i mruknął coś do siebie. Po chwili wyszedł.

Crystal

I to było na tyle, ot co, Kiedy wiewiórka zniknęła za najbliższą gałęzią, chłopaka już nie było. Jak gdyby rozpłynął się w powietrzu. No, cóż mówi się trudno.
Znudzona dziewczyna usiadła na najbliższej ławce, cierpliwie czekając aż wydarzy się coś godnego jej uwagi...

Dessmow

Yadis

- Określisz godzinę patrząc na położenie Słońca ? - spytałam. Generalnie nie było to tak trudne, ale dla mnie równie dobrze mogła być piętnasta.

Danny Saucedo

Przyszedł do parku... zauważył grupkę ludzi... Podszedł.. - Witam - usmiechnął się - Danny - przedstawił się po chwili i rozejrzał się po nowych twarzach...