Przejrzyste jezioro

Tom

- Hm, dlaczego by nie. Wyobraź sobie. - i zaczął mówić tajemniczym głosem:
- Druga w nocy, księżyc w nowiu, przejrzyste jezioro, a w nim taplający się dwudziestolatek... - zakończył.

Yadis

Zaśmiałam się.
- Po pierwsze - jezioro nie jest tak przejrzyste, po drugie - wyglądasz na starszego, po trzecie - jest za siedemnaście druga, a nie punkt. Tylko księżyc w nowiu mi pasuje.
Spojrzałam na niego krytycznym wzrokiem, ale zaraz się uśmiechnęłam. Było coś w tym chłopaku co bardzo mi się podobało.

Tom

Przeniósł na nią wzrok.
- Po pierwsze - w nocy może nie wygląda na przejrzyste, powietrze też na takie nie wygląda. Po drugie - dokładnie tyle mam. Po trzecie - to była przenośnia. Po czwarte - teraz na taki nie wygląda. Spójrz na te chmury. Wiesz, teraz wyglądasz na ładną, ale to chyba przez to, że jest tak ciemno. Gdybyś chciała mnie jeszcze zobaczyć, to tylko w nocy. - mrugnął do niej łobuzersko.

Yadis

Schowałam twarz w dłoniach i westchnęłam.
- Gdzie Ci mężczyźniiiiiii...uuuuu... - zanuciłam cicho patrząc wymownie w niebo, przewracając oczami.

Tom

- Wszystkiego spodziewałbym się po tobie, ale że nie masz za grosz poczucia humoru... - jęknął w teatralnym geście.

Yadis

Roześmiałam się krótko. Zmrużyłam oczy i nachyliłam się w jego stronę.
- Gdybym strzelała piorunami z oczu, już dawno byś się sfajczył.
Po chwili wyprostowałam się i mrugnęłam do niego, sama nie bardzo wiedząc czemu.

Tom

Uśmiechnął się do niej niewinnie.
- Och, ależ co do tego nie mam najmniejszych wątpliwości, Yadis. - miała charakter.

Yadis

- Mam nadzieję. - powiedziałam śmiejąc się. Uśmiechnęłam się na myśl jak dobrze mi się z nim rozmawia. Było późno, a ja nie byłam ani trochę znużona. Do tego Tom był nawet przystojny.

Tom

{a nie odpychający? ;>}

- Hm, a skąd jesteś? - zapytał, wpatrując się tępo w brzeg jeziora.

Yadis

Przeczesałam włosy palcami.
- To dość pokręcona historia. Urodziłam się na Ukrainie w Odessie, mieszkałam w Rosji w St.Petersburgu od drugiego roku życia. Mój ojciec jest Ukraińcem ormiańskiego pochodzenia a matka Norweżką. Ciężko w to uwierzyć, ale jest typem słowiańskiej blondyny o błękitnych oczach. Za to moje imię też jest słowiańskie.

Tom

- Yhh... Aha. Wystarczyłoby mi z Ukrainy, ale dobrze wiedzieć. Już lepiej cię znam. - odrzekł, uśmiechając się do niej dziarsko.

Yadis

- Właśnie. Czy powinnam uważać ? - spytałam uśmiechając się i przekrzywiając głowę.

Tom

- Stwierdziłaś, że na pedofila nie wyglądam, więc jeśli tylko ci się nie chce, nie musisz. - mrugnął do niej. (teraz wątek z prawdziwego zdarzenia <3) - Zobacz tam, pod księżycem. To Wenus. - powiedział, wskazując na planetę. - Ta, która nie mruga.

Yadis

Więc to taki z Ciebie romantyk... pomyślałam i uśmiechnęłam się.
- Widzę. - odpowiedziałam. - Tak znasz się na astronomii ?

Tom

- Interesuje mnie to. No bo, zobacz jaką niewielką cząstką jest Ziemia pośród całego kosmosu. Wszechświata. Bo ja wiem, co jest dalej... - uśmiechnął się. - Niedawno widać było Jowisz.